Założyciel prosił, byśmy każdego dnia stawiali się w Jego szkole: ulegli wobec Jego słowa i posłuszni woli Ojca, który pragnie ukształtować w nas Jezusa.
Pragniemy z Niego czerpać siły duchowe i fizyczne. Dlatego oprócz innych modlitw i praktyk pobożnościowych, każda paulistka i każdy paulista spędzić powinni przynajmniej godzinę dziennie u stóp Jezusa Eucharystycznego.
Od Niego – Mistrza i Pasterza – uczymy się jak i co mamy robić, aby głosić Go światu i stawać się jak Apostoł Paweł wszystkim dla wszystkich. Trwając przed Jezusem utajonym w Najświętszym Sakramencie uczymy się rozumieć sens historii i odczytywać znaki czasu. Rozważamy słowo Boże, aby pomogło nam w rozpoznawaniu znaczenia zdarzeń z obecnych czasów i prowadziło nas w pełnieniu woli Bożej w życiu, w naszej konkretnej sytuacji społecznej i przy pomocy wszystkich dostępnych środków.
We wszystkich kaplicach paulińskich zapisane są słowa, które ks. Alberione usłyszał we śnie od Jezusa Mistrza:
„Nolite timere. Ego vobiscum sum. Ab hinc illuminare volo. Cor poenitens tenete”
Nie lękajcie się
Ja jestem z wami
Stąd chcę oświecać (odnosząszące się do Tabernakulum)
Nieustannie się nawracajcie
W sztuce: Pantokrator, to wyobrażenie Chrystusa jako władcy Wszechświata, zwykle z księgą w ręku oraz w geście nauczania, zasiadającego na tronie, jako władca i jako nauczający - Mistrz).
Wizerunek Jezusa Mistrza według projektu naszego Założyciela inspirowany jest ikonami Jezusa Pantokratora (Pantokrator z języka greckiego oznacza kogoś, kto ma wpływ na wszystko, co się dzieje, stanowiącego prawa, wszechmocnego pana świata). Przedstawia Jezusa Zmartwychwstałego o czym świadczą rany wyraźnie widoczne na dłoniach i stopach. Jest to Jezus nauczający, w pozycji stojącej, na tle krzyża. Zdaje się kroczyć po kuli ziemskiej, którą ma pod stopami. Przed światłem bijącym od Niego rozstępują się ciemności i chmury naszej niewiedzy, by ustąpić miejsca nowemu dniowi, w którym Jezus zostanie rozpoznany i przyjęty jako Mistrz i Nauczyciel wszystkich ludzi. W lewej ręce trzyma, opartą na piersi, otwartą księgę Biblii świadczącą, że On jest Drogą, Prawdą i Życiem (Ego sum Via, Veritas et Vita). Prawą ręką wykonuje gest zabierającego głos (trzy pierwsze palce wyprostowane, dwa następne zgięte). Jezus pragnie, by go słuchano i naśladowano jako jedynego Mistrza, gdyż On jest jedyną Drogą prowadzącą do Ojca, Prawdą objawiającą Go światu oraz prawdziwym Życiem.